W ostatnich latach badania nad tzw. źródłami autobiograficznymi stały się popularne w wielu krajach. Przyniosły one liczne artykuły, monografie, serie wydawnicze. Powstały bazy danych z wykazem pamiętników, dzienników, wspomnień, prywatnych listów. Ukazały się też antologie tekstów obejmujących różne grupy społeczne i zawodowe. Z uwagi na specyfikę poszczególnych obszarów i charakter danego okresu historycznego badania te przyniosły różne propozycje terminologiczne i metodologiczne.
Prezentowany tom studiów Egodokumenty. Tradycje historiograficzne i perspektywy badawcze to efekt współpracy badaczy polskich i litewskich. Zawiera on studia poświęcone piśmiennictwu przestrzeni prywatnej od XVI do XXI wieku. Znalazły się tu zarówno analizy teoretyczne, ujęcia metodologiczne, jak i studia przypadków. Obok doświadczonych badaczy w dyskusję włączyli się także młodzi historycy, archiwiści, bibliolodzy, którzy stawiają nowe pytania i podejmują próby własnych interpretacji.
