Artykuły, których wspólnym mianownikiem jest przedstawienie różnych form pamięci o czasach komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej, zostały umieszczone w siedmiu częściach akcentujących inne aspekty omawianej problematyki. Pierwsza z nich, zatytułowana „Problemy i ujęcia” zawiera dwa teksty na temat wykorzystania różnych rodzajów źródeł w badaniach nad pamięcią zbiorową po komunizmie. Część druga „Języki pamięci” poświęcona jest zagadnieniom z zakresu szeroko rozumianej lingwistyki – pragmatyki, translatoryki, antroponimiki. Kolejna część, „Literatura (p)o komunizmie”, zawiera rozważania o minionym okresie w twórczości środkowoeuropejskich literatów. Czwarty rozdział „Jugonostalgia jako forma pracy pamięci” dotyczy pamięci zbiorowej w krajach byłej Jugosławii. Część piąta „Doświadczając komunizmu”, przedstawia analizy roli literatów w czasach PRL i ich relacji z systemem politycznym. W rozdziale „Odcienie społecznych praktyk upamiętniania przeszłości komunistycznej” zawarte zostały rozważania na temat coraz bardziej popularnych muzeów czasów komunizmu. W ostatniej części tomu zatytułowanej „Propaganda, polityka historyczna i pamięć” znalazły się teksty dotyczące propagandy komunistycznej i jej trwałości po upadku systemu.
Adiunkt w Katedrze Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, absolwent historii i filologii rosyjskiej, doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, badacz pragmatyki tzw. nowomowy radzieckiej, tłumacz. Jego zainteresowania naukowe dotyczą manifestacji ideologii w dyskursie, relacji między dyskursem ideologicznym a kulturą, sposobów językowego oddziaływania na odbiorcę.
