W ostatnich dwóch dziesięcioleciach w polskiej archeologii można zaobserwować szczególny postęp badań ukierunkowanych na określenie wzajemnych relacji między człowiekiem jako jednostką biologiczną i właściwą jemu kulturą a środowiskiem przyrodniczym. Problematyka „środowiskowa" stała się przedmiotem, standardowych w wielu przypadkach, badań interdyscyplinarnych, nierzadko inspirowanych właśnie przez archeologów. W coraz większym stopniu uwaga badaczy skierowana zostaje na zagadnienia związane z funkcjonowaniem minionych społeczności widzianych pod kątem rozmaitych zależności paleoekologicznych, a do ich wyjaśniania wykorzystywane są różnorodne koncepcje teoriopoznawcze i rozwiązania metodyczne.'
Wzmożone zainteresowanie tą problematyką widoczne jest również w przypadku archeologii wczesnego średniowiecza, choć wciąż nie przekłada się ono na liczbę opracowań o charakterze analitycznym, a tym bardziej syntetycznym. Liczne projekty badawcze realizowane w ostatnich latach, na czele ze sfinalizowanym niedawno programem Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej TRAKT, przekonują jednak o konieczności uwzględnienia na gruncie badań archeologicznych wczesnego średniowiecza problematyki środowiskowej we wszystkich jej aspektach stanowiących potencjalnie przedmiot poznania. Ta oczywista z pozoru konstatacja traci walor „oczywistości", kiedy przyjrzymy się faktycznemu stanowi badań ukierunkowanych na wyjaśnianie zasad funkcjonowania grup ludzkich w środowisku przyrodniczym w okresie wczesnego średniowiecza. Niestety, wciąż zbyt rzadko uznaje się znaczenie badań otoczenia stanowisk archeologicznych wraz z procesami przyrodniczymi zachodzącymi w jego obrębie.
Od 1985 roku pracuje w Instytucie Archeologii UMK w Toruniu, od ponad trzech dekad zajmuje się badaniami Słowiańszczyzny Zachodniej, w tym Pomorza i ziemi chełmińskiej. Pod jego kierunkiem prowadzono liczne prace wykopaliskowe m.in. w Kałdusie pod Chełmnem, Bydgoszczy, Żółtym pod Drawskiem Pomorskim i wielu innych stanowiskach również na ziemi lubuskiej i Kujawach. Jest autorem ponad 200 publikacji, w tym trzech książek: Periodyzacja rozwoju wczesnośredniowiecznej ceramiki z dorzecza dolnej Drwęcy (VII–XI/XII w.). Podstawy chronologii procesów zasiedlania (1991), Zasiedlenie strefy chełmińsko-dobrzyńskiej we wczesnym średniowieczu (1996), Wczesnośredniowieczna przestrzeń sakralna in Culmine na Pomorzu Nadwiślańskim (2003) i dwóch napisanych we współpracy z innymi badaczami, dotyczących podwodnego dziedzictwa archeologicznego. Aktualnie jest przewodniczącym Rady Dyscypliny Archeologia i dyrektorem Instytutu Archeologii UMK.
Zobacz publikacje autora
- Studia nad osadnictwem średniowiecznym ziemi chełmińskiej, t. 4
- Studia nad osadnictwem średniowiecznym ziemi chełmińskiej, t. 5
- Wczesnośredniowieczne cmentarzysko szkieletowe w Kałdusie (stanowisko 1)
- Wczesnośredniowieczna przestrzeń sakralna in Culmine na Pomorzu Nadwiślańskim
- Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Kałdusie
- Stan i potrzeby badań nad wczesnym średniowieczem w Polsce
- Człowiek i środowisko przyrodnicze we wczesnym średniowieczu w świetle badań interdyscyplinarnych
- Pozostałości wczesnośredniowiecznego osadnictwa w strefie przebiegu autostrady A-1 w województwie kujawsko-pomorskim. Katalog źródeł archeologicznych
- Wczesnośredniowieczne cmentarzysko szkieletowe w Kałdusie (stanowisko 4)
- Wczesnośredniowieczne grodziska w Polsce, t. 7: Powiat toruński
- Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Kałdusie. Studia archeologiczno-paleobotaniczne
- Trzy jubileusze archeologii akademickiej. 80, 70, 40-