Nie po raz pierwszy w dziejach naszej kultury pojawia się niepokój związany z utratą orientacji. Takie zagubienie jest dla nas samo-wykluczeniem z istnienia. Stąd też jednym z zadań, przed którym staje dzisiaj człowiek, jest ocena współczesnego kryzysu z jednoczesnymi próbami uratowania ideałów i wartości. Przede wszystkim jest to jednak konieczność odpowiedzi na pytanie: Czego się żąda od człowieka? Do czego jesteśmy wzywani w naszym byciu? Odpowiedzi na te pytania często uważane są za jeden z czynników humanizujących i kierują ku poszukiwaniom źródeł i podstaw europejskiej kultury, by tam właśnie znaleźć przyczyny dzisiejszej sytuacji człowieka nie tylko w wymiarze teoretycznym, lecz przede wszystkim w praktycznym. Coraz częściej pojawiają się głosy wskazujące na to, że kryzys współczesny znajduje się już u źródeł naszej kultury i przez nieuwagę nie idziemy we właściwym kierunku, przed czymś zamknęliśmy oczy, coś pozostawiliśmy na śmietniku cywilizacji. Konsekwencją takiego myślenia są często wskazywane cechy współczesności: zachwianie wiary w postęp, załamanie się racjonalizmu, rozczarowanie instytucjami, aż po zagubienie człowieka. Gdy człowiek zagubi się, zabłądzi, powraca do najbardziej znanego sobie miejsca, by jeszcze raz rozpocząć swą wędrówkę, tym razem już z wielką ostrożnością, nie gubiąc orientacji. Najbardziej fundamentalne jest jednak zagubienie w istnieniu, polegające na tym, że człowiek nie potrafi już znaleźć swojego miejsca w bycie i traci orientację. Świat naszej kultury współczesnej jest taką właśnie rzeczywistością.
Profesor, filozof kultury, absolwent Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej, stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD) i Österreichischer Austauschdienst (ÖAD) w Wiedniu, Lipsku i Heidelbergu, zatrudniony na Wydziale Filozofii i Nauk Społecznych UMK. Zajmuje się filozofią kultury, antropologią, filozofią dialogu, filozofią religii oraz metafizyką. W swoich badaniach podejmuje najistotniejsze problemy współczesnej kultury i metafizyki. Dotyczą one między innymi: kondycji człowieka w kulturze współczesnej, kategorii dialogu, problemów związanych z rozumieniem, miejsca religii w świecie współczesnym, uwikłania człowieka w czasowość istnienia. Jest autorem wielu książek i licznych artykułów poświęconych filozofii współczesnej. Szczególnie należy wskazać: Filozofia w Heidelbergu (1995), Filozofia jako hermeneutyka (2006), Czas i to, co ludzkie (2011, nominowana do nagrody Feniks 2012 oraz do Nagrody im. Jana Długosza 2012), O człowieku w czasach trudnych (2012), Poszukiwania metafizyczne (2014), Filozofia na co dzień. 365 dni z filozofią (2015), Naznaczeni tymczasowością. Wprowadzenie do teorii istnienia (2017), Zrozumieć świat współczesny (2018), „Uczyń nas otwartymi”. Studia z filozofii otwartości (2021).
Zobacz publikacje autora
- Obecność filozofii transcendentalnej
- Filozofia jako hermeneutyka
- Fundamentalizm i kultury
- Religia i czas
- Wolność w epoce poszukiwań
- Granice i ograniczenia. O doświadczeniu granic i ich przekraczaniu
- Czas i to, co ludzkie. Szkice z chronozofii i kultury
- Religie i religijność w świecie współczesnym
- O człowieku w czasach trudnych. Urywki filozoficzne
- Zapiski z przełomu wieków
- Poszukiwania metafizyczne
- Filozofia na co dzień. 365 dni z filozofią
- Naznaczeni tymczasowością. Wprowadzenie do teorii istnienia
- Zrozumieć świat współczesny
- Otwartość. Nadzieje i zagrożenia
- „Uczyń nas otwartymi”. Studia z filozofii otwartości
- Człowiek i jego sprawy. Eseje filozoficzne